.
.
.
جهنم هرکسی آنجایی است که
حرف او رانفهمند………….
.
.
.
آهــــاے آدم هــــا (!)
مـــــرا ڪہ هـیـچ مـقـصـدے بـه نـامـم
و هـیـچ چـشـمـے در انـتـظـارم نـیـسـت را
بـبـخـشـیـد …
ڪہ بـا بـودنـم تـرافـیـڪ ڪـــرده ام . . .
.
تـَمـام حـَرفـهـای نـاگـفـتـه ام
هـَمـیـن سـُکـُوتـ اسـتـ کـه مـی شـنـَوی . . .
.
.
.
چـه یـه وَجـبـ . . . چـه صـَد وَجـبـ . . .
تــَنـهـآیـیـ✘ـ یـه دُنـیـاسـتـ !
.
.
.
گـــــاهی وقتهـــا آدمهــــا ،
از یکـــ جایی به بعــــــد ،
از یکـــ روزی به بعـــــــد ،
از یکـــ (( نفــــــــــر )) به بعـــــد ،
دیگــــــــر هیچ چیز برایشان معنی ندارد….
نه رنگـــ ها ،
نه خیـابانهـــا ،
نه فصلهــــــــا….
گاهـــــــی وقتهــــا آدمهـــا
از یک نفــــــــر به بعــــــد فقط دلتنگ اند…..
.
.
.
همیشه در سختی ها به خودم می گفتم. . .
” این نیز بگذرد ”
هنوز هم می گویم . . .
اما حال می دانم آنچه می گذرد عمرِ من است. . .
نه سختی ها…..
.
.
.
یاد گرفتم این بار که دستانم یخ کرد،
دستان کسی را نگیرم!
جیب هایم مطمئن ترند . . .
.
.
.
.
فرصت ما تموم شده، باید از این قصه بریم
فرقی نداره من و تو، کدوممون مقصریم
خاطرهها رو یادمه، لحظه به لحظه مو به مو
هیچی رو یاد من نیار، اونقد خرابم که نگو
.
.
.
.
مــ ـــن …
هنـــــــــوز هــ ـم
پـــــ ـــای تنــهــــــایــــ ــی ام
مـــــانــ ـده ام !
.
.
.
.
تــــنهـایـــی ام ،
فــــقـط ادّعــــا دارد !
بــا ایــنهـمه بـــزرگـی اش ..
جــــای ِ خــــالــی ات را ..
پُـــــر نــــمی کـــــــنــــد